กระทรวงอุตสาหกรรมในฐานนะหน่วยงานหลักในการกำกับดูแล และผลัดกันอุตสาหกรรมไทยให้มีการพัฒนาอย่างสมดุลและต่อเนื่อง ได้มุ่งเน้นการพัฒนาภาคการผลิตแบบองค์รวม โดยนำปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใข้ เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันความเสี่ยงจากความผันผวนของสภาพแวดล้อม ไม่ว่าจะเป็นปัจจัยเสี่ยงจากการเมือง เศรษฐกิจโลกที่ชะลอตัว โยเฉพาะเงินบาทที่เกิดขึ้น ซึ่งส่งผลกระทบต่อความเชื่อมั่นในภาคอุตสาหกรรม

ยุทธศาสตร์ของกระทรวงอุตสาหกรรมจึงให้ความสำคัญกับการปรับโครงสร้างการผลิตให้มีความสมดุลและยั่งยืน ยึดหลักความมีเหตุผล เพื่อสร้างความเข้มแข็งของภาคการผลิตและบริการ สร้างโอกาสและสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการลงทุนและการประกอบธุรกิจ เน้นการพึ่งตนเอง ลดการพึ่งพาจากภายนอก และการสร้างเครือข่ายพันธมิตรระหว่างอุตสาหกรรมในกาพัฒนาภาคอุตสาหกรรมแต่ละสาขา โดยให้ความสำคัญกับการเพิ่มประสิทธิภาพและผลิตภาพ (Productivity)  พร้อมทั้งส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ให้มีการใช้ฐานความรู้และความสามารถในเชิงทักษะ (Knowledge-Skill Based) คำนึงถึงความพ้อมที่ภาคเอกชนจะเข้ามาร่วมดำเนินการเพื่อสร้างความความเข้มแข็งให้แก่อุตสาหกรรม SMEs และสนับสนุนให้มีผู้ประกอบการรายใหม่เกิดขึ้น การพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนและท้องถิ่น (OTOP) ให้มีคุณภาพ โดยจัดระบบการบริหารจัดการโครงการแบบบูรณาการเพื่อเสริมสร้างเทคโนโลยีและการจัดการควบคู่ไปกับการสนับสนุนด้านการตลาด และยกระดับปัจจัยพื้นฐานทางปัญญา ตลอดจนสนับสนุนให้เกิดการสร้างนวัตกรรม อันจะเป็นรากฐานการเติบโตของประเทศอย่างแข็งแกร่ง และนำมาซึ่งการเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันที่ยั่งยืนในระยะยาว